پروژه روستای مهرچین

امروز به یکی از شعب حقوقی جتمع قضائی شهید بهشتی برای مطالعه پرونده رفته بودم. اینقدر قاضی پرونده بدخط بود که اصلا نتوانستم قرار کارشناسی را بخوانم. خوشبختانه ما هیات سه نفره هستیم و کارشناس اول نمیدونم با رمل و اسطرلاب یا استفاده از علوم غریبه و ماوراء الطبیعه، موفق به خواندن قرار کارشناسی شده بود. آنچه خودم خوانده بودم را با آنچه کارشناس اول از متن قرارداد در نظریه اش نوشته بود، مطابقت دادم و متن قرار را یادداشت کردم. بعد درخواست استعلام از اداره ثبت برای نقشه جانمایی ملک دادم. قاضی کمی غرغر کرد ولی بالاخره دستور داد.

مجتمع شهید بهشتی قبلا اجازه بردن موبایل به داخل را به کارشناسان و وکلا میدادند. ولی امروز گفتند باید موبایلها را تحویل دهیم. در شعبه نیاز به عکسبرداری از پرونده داشتم و خانم مدیر شعبه با انتظامات صحبت کرد و اجازه دادند که موبایل را داخل مجتمع ببرم.  آسانسور خراب بود و ۵ طبقه را ۲ بار پیاده رفتم. الحمدا… سالم هستم و مشکلی ندارم ولی پیرمردی را دیدم که با واکر در پله ها میرفت و واکرش چرخ داشت و بسیار ناایمن بود، دوست داشتم کمکی میکردم ولی کاری از دستم بر نمی آمد.

حدود یک ماه پیش برای دیدن یک باشگاه سوارکاری (جعفری) به روستای مهرچین از توابع ملارد رفتم.

ما حدود یازده سال پیش در اجرای طرح هادی روستا، خیابان اصلی روستای مهرچین به همراه خیابان شورا که عمود برآن است را زیرسازی و آسفالت و پیاده روسازی و جدول اجرا کرده بودیم. بعد از یازده سال دیدم جداول سالم اند و علیرغم سرما و یخبندان آن منطقه، آسیب ندیده اند(جداول را از شرکت پرن بتن واقع در روستای بیدگنه خریده بودیم که کمی گرانتر بودند ولی بدلیل کیفیت بالا خوب مانده بود.) روستای بیدگنه نزدیک روستای مهرچین است آن موقع شرکت، کامیونت ایسوزو داشت و آوردن مصالح به سهولت برایمان انجام میشد.

پیاده رو ها از نوع بتن قلوه بود یعنی ملات بتن میریختیم  و در سطح آن قلوه سنگ کار میکردیم هم زیبا میشد و هم مستحکم بود رویه بتن را با پاشیدن سیمان وقتی بتن خیس بود لیسه ای میکردیم. هم آب اضافه بتن کاملا جذب میشد و هم ظاهر کار صیقلی و زیبا میشد. خلاصه سالم و نو باقیمانده بود. بطور کلی عمده خرابیهای آسفالت مربوط به زیرسازی بود. خاک منطقه جنوبی کوهپایه البرز در محل دشت های ورامین، قرچک، ملارد، صفادشت و … همگی رس ریزدانه است. این خاک به سختی متراکم میشود و رطوبت زاید هم باعث میشود که مقاومتش را کلا از دست بدهد. روش استاندارد بهسازی این خاکها متراکم کردن با غلطک پاچه بزی است و اگر جواب نداد با افزودن آهک و یا سیمان قابل بهسازی اند هم مقاومتشان بالا میرود و هم حساسیت رطوبتی آنها کاهش می یابد.

PL=LL-PL

PI= شاخص رطوبتی خاک

LL= حد روانی خاک

PL= حد پلاستیک خاک

LL و PL  درصد آبهای متناظر با حد روانی و حد پلاستیک اند که با آزمایشات مربوطه در آزمایشگاه مکانیک خاک محاسبه میشوند. ما در هنگام اجرا غلطک پاچه بزی نداشتیم و کارفرما هم دستور کار برای افزودن آهک یا سیمان هم نداده بود. به روش معمولی با غلطک چرخ فلزی صاف، خاک مرطوب شده را کوبیدیم و آزمایش تراکم هم جواب نداد. کارفرما دستور برداشتن لایه خاک و خاکریزی مجدد و آب پاشی و کوبیدن مجدد را داد. قیمت قرارداد شرکت پایین بود و با اینکار ضرر زیادی متحمل میشدیم.

کمی فکر کردم و دیدم نقطه ضعف خاک ما نداشتن شن است. نزدیک ما کارخانه شن و ماسه بود. دستور دادم با همان کامیونت شن آوردند و در محل دپو کردیم و بعد به گریدر گفتم شن با دامی شکسته را با خاک محل مخلوط کند. و ضمنا خاک را با آب پاشی مرطوب هم کردیم. حاصل مخلوطهای مرطوب پر از شن شکسته (مستحکم و استخوانبندی مخلوط) همراه با رس ریز چسبنده و چسباننده و پرکننده فضاهای خالی گردید. بعد از تسطیح و رگلاژ و شیب بندی  با گریدر و کاترپیلار همان غلطک چرخ فلزی صاف را گفتم مخلوط حاصله را حسابی غلطک ویبره بزند. خودش هم اصطلاح خاصی داشت به عنوان آبکوب. میگفت آب کمی بیشتر بزنند تا من وقتی غلطک میزنم آب اضافه به سطح بیاید و حسابی سنگهای شکسته داخل هم شوند. این کار را هم کردیم که ساده بود چون خاک شن زیادی داشت برخلاف قبل، نفوذپذیر شده بود و آب به راحتی داخل آن نفوذ میکرد و بعد متراکم میشد. حال آنکه وقتی خاک رس زیادی خیس شود گل میشود و حالت دنبه ای ایجاد میکند. خلاصه آزمایش تراکم خاک جوابش عالی بود. بعد لایه اساس را ریختیم (مخلوط ماسه ملاتی شکسته و شن با دامی شکسته) و آبکوب کردیم که آنهم آزمایش تراکم جواب عالی داد. بعد قیرپاشی کردیم و ۷ سانتیمتر آسفالت توپکا ریختیم که تا امروز ترک هم برنداشته بود. وقتی دیدم بعد از ۱۱ سال روسازی بی نقص است واقعا خوشحال شدم و لذت بردم.